“Ik zit met m’n handen in het haar…kun je me helpen Monique”
Dit waren mijn eerste woorden tegen Monique van “Dagliefste”.
Vanessa mijn vriendin was die ochtend overleden. Ze was ziek, maar dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht. Vanessa heeft zonder de reguliere behandelingen haar leven, tot haar dag van thuiskomen, op haar manier geleefd. Haar lichaam was haar (gevoels) kompas en leidraad hoe te leven.
"Monique, ik weet niet of Vanessa een overlijdensrisicoverzekering heeft. Zou jij mij willen helpen?"
En Monique vertelde; “dan gaan we samen het mooiste afscheid vormgeven dat bij jou en bij haar past”.
Monique heeft mij meegenomen door het proces na het overlijden van mijn lief. Ik heb samen met haar team Vanessa thuis in haar eigen huis op bed opgebaard, prachtig. De vrienden van Vanessa en mij konden daar komen en gaan, en afscheid nemen. Daarnaast nam ik ook de gelegenheid om voor Vanessa haar ziel de ruimte en stilte te bieden om haar fysieke lichaam los te laten.
Op de dag van Vanessa haar crematie gaven de vele brandende kaarsen licht. Iedereen had een bloem meegenomen. Toen Vanessa in de rieten uitvaartmand werd gelegd die haar vrienden haar hadden geschonken, klonken er klanken van een sjamanen drum.
Iedereen kreeg de gelegenheid om de meegenomen bloemen als een liefdesdeken op de rieten mand te leggen. Samen tilden we Vanessa in een geleende auto en werd ze naar haar laatste rustplek gebracht.
Heel fijn en dankbaar dat Monique van “Dagliefste” en haar team een prachtig intiem en liefdevol afscheid mede mogelijk hebben gemaakt. Het respect van Dagliefste voor wat beschikbaar was, en het bedrag dat via de uitvaartverzekering toch boven water kwam, hebben dit afscheid mogelijk gemaakt.
"Afscheid nemen op eigen wijze, met respect voor wat er is en wat kan. Voor iedereen maken wij een Dagliefste afscheid mogelijk." Het is de missie van Dagliefste en die maken ze waar...
Kijk voor meer informatie over de diensten van Dagliefste op www.dagliefste.nl