top of page

Geef ruimte aan verlies...

Hoe gaan we op een goede manier om met ons eigen verdriet en dat van een ander?

Deze hele week staat bij BNR's Big Five via BNR radio het Thema Rouw en Verlies in de schijnwerpers. Verschillende mensen die op persoonlijke of psychisch, therapeutische en wetenschappelijke wijze te maken hebben met verlies en rouw worden geintervieuwd. Bijzondere open gesprekken die hopelijk wat meer ruimte gaan geven aan alle emoties die verlies met zich mee brengt. Interessant, zeker ook in deze tijd waarin verlies op vele vlakken bij zowel jonge en oudere mensen heel actueel is.


Er heest nog zoveel taboe rondom het onderwerp. En dit maakt het voor mensen die met verlies te maken krijgen dus ook nog steeds heel moeilijk om erover te praten en het toe te laten.


Praten over de dood, het verliezen van een dierbare, werk, geld, levenslust, vertrouwen, wekt nog heel veel angst op bij heel veel mensen. De meeste onderwerpen worden doodgezwegen, hoofden draaien de andere kant op of er onstaan onhandige gesprekken waarin goedbedoelde adviezen vaak helemaal verkeerd aankomen.


Wat kun je doen om met verlies en rouw om te gaan? Praat erover, schroom niet maar durf te praten... en voor de mensen die om iemand heen staan die te maken heeft met verlies, is de tijd en de rust nemen om ombevangen te luisteren het belangrijkste advies.


Met Dagliefste wordt ik door mensen die ziek zijn en het leven moeten gaan loslaten gevraagd om hen hierbij te begeleiden. En aansluitend samen met hen een mooi en passend afscheid vorm te geven. De uitnodging om mij toe te laten in hun leven en de intimiteit die ontstaat in deze fase van een leven, is waardevol en geeft ook meteen aan dat er behoefte is om vrijuit te kunnen praten over angst en ontwetenheid rondom afscheid nemen en hoe het daarna verder moet. Ik heb bewondering voor deze mensen en hun naasten die de stap zetten om hulp te zoeken. Om geholpen te worden hun verlies en rouw een gezonde plek te geven. Door het aan te gaan en er over te gaan praten...


Onbevangen en integer luister ik naar de verhalen die er zijn, de gevoelens die leven en de angsten die uitgesproken mogen worden. Het intense verdriet maar ook de grote liefde voor elkaar en de humor die voorbij komt. Alles mag er zijn en door erover te praten onstaat begrip en duidelijkheid. Er vormen zich paden waar eenieder zijn eigen pad kiest. Ik begeleid in het vormen van structuur, en werk samen met alle betrokkenen naar een afscheid toe waar iedereen zich goed bij voelt, jong en oud... Want alleen een goed afscheid van hetgeen er losgelaten gaat worden, zal het verdriet verzachten en de rouw je niet belemmeren om verder te mogen gaan.


Chantal Frederiks, die als eerste geinterviewd wordt door BNR, legt uit dat zij na het plotselinge verlies van haar man en vader van hun twee zoons, na een aantal weken de slingers ophing. Dit werd zeker niet door iedereen uit haar omgeving begrepen. Maar voor haar waren die slingers juist de symboliek om het leven samen met haar kids weer op te kunnen pakken en de levenslust weer toegang te geven.

Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Wat zo belangrijk is, is dat de omgeving niet oordeelt en niet wegkijkt. Maar openstaat voor het verlies, de rouw en de verwerking op eigen wijze ervan. Ga het gesprek aan, praat en luister. Omarm elkaar en laat iemand niet alleen worstelen. We worden er allemaal zoveel mooier en wijzer van.


Het aangaan van verdriet leert ons wat zo waardevol voor je is. Koester dat en geef er een nieuwe vorm aan... Uiteindelijk verrijkt het goed omgaan met rouw en verlies je leven. Kijk ook op www.dagliefste.nl



47 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page